Pro Evolution Soccer – seria gier komputerowych symulujÂących rozgrywkĂŞ piÂłki noÂżnej wydawana od 1996 roku. PoczÂątkowo wydawana byÂła pod nazwÂą ISS Pro. W Japonii jest znana jako Winning Eleven.

Pro Evolution Soccer

Pierwszy raz, nazwa (choĂŚ niepeÂłna, brzmiÂąca ISS Pro Evolution), pod ktĂłrÂą obecnie znany jest w Europie piÂłkarski produkt Konami, pojawiÂła siĂŞ w 2000, rok póŸniej wyszÂła kontynuacja tej gry, nazwana juÂż Pro Evolution Soccer. Wtedy z powodu bardziej dopracowanej grafiki zaczĂŞto juÂż na konsolach porĂłwnywaĂŚ jÂą z konkurencyjnym produktem – FIFA.

Pro Evolution Soccer 1

W paŸdzierniku 2002 roku ukaza³ siê na konsolach PlayStation i (ze znacznym opóŸnieniem) PlayStation 2 PES1, który by³ znacznym krokiem postêpowym w serii. Poprawiono nie tylko oprawê graficzn¹ (zw³aszcza w wersji na PS2) i dŸwiêkow¹ (komentarz Chrisa Jamesa i Terry'ego Butchera), ale równie¿ model rozgrywki. Polepszeniu uleg³y opcje dryblingu i sprintu. Warto dodaÌ równie¿, ¿e Konami uzyska³o licencjê FIFPro oraz Umbro, dziêki czemu w grze pojawiÌ siê mog³y pierwsze prawdziwe nazwiska i twarze (m.in. Zinedine Zidane, Roberto Carlos, David Beckham) niektórych zawodników oraz niektóre stroje bliskie realizmowi.

W grze wystĂŞpujÂą 42 reprezentacje (w tym reprezentacja Polski) oraz 19 klubĂłw.

Pro Evolution Soccer 2

14 listopada 2002 roku ÂświatÂło dzienne ujrzaÂła kolejna odsÂłona serii. I tym razem JapoĂączycy postarali siĂŞ o niespodzianki. Mecz ulegÂł przyspieszeniu, zawodnicy szybciej i lepiej reagowali na polecenia gracza. Dodano teÂż edytor druÂżyn i graczy (zbawienny dla fanĂłw w czasach niskiej jakoÂści licencji), a para komentatorska zamieniona zostaÂła na Petera Brackleya i Trevora Brookinga (styl i teksty komentarzy byÂły ostro krytykowane). Dodano rĂłwnieÂż tryb treningu oraz opcjĂŞ Master League, ktĂłry przypomina opcjĂŞ "Kariery" czyli prowadzenia zespoÂłu jako menedÂżer a nie tylko trener. Zmianie nie ulegÂły licencje, ktĂłrych tak jak w poprzedniej czĂŞÂści byÂło niewiele. Zamiast reprezentacji Holandii byli wiĂŞc Oranges. W ÂścieÂżce dÂźwiĂŞkowej znajdowaÂły siĂŞ dwa przeboje zespoÂłu Queen: "We Will Rock You" oraz "We are the Champions".

Pro Evolution Soccer 3

CzêœÌ trzecia, wydana w listopadzie 2003 roku, byÂła pierwszÂą, ktĂłra ukazaÂła siĂŞ w wersji na komputery osobiste PC. Walka o prym miĂŞdzy PES-em a FIFÂĄ rozgorzaÂła na dobre, gdyÂż FIFA Football 2004 zebraÂła niÂższe oceny wÂśrĂłd recenzentĂłw niÂż PES 3, a wielu dawnych fanĂłw FIFY przeszÂło na stronĂŞ produkcji Konami. W grze zmieniono caÂłkowicie silnik graficzny i fizykĂŞ rozgrywki (ktĂłra to staÂła siĂŞ g³ównym powodem chwalenia przez graczy). Wprowadzono przywilej korzyÂści i usprawniono system sĂŞdziowania. Konwersja z PlayStation 2 nie byÂła dokÂładna – duÂże problemy sprawiaÂło ustawienie odpowiedniego sterowania, gdyÂż zamiast klawiszy widoczne byÂły przyciski pada. KonsekwencjÂą zÂłej konwersji byÂł brak trybu wieloosobowego poprzez Internet (istniaÂł jedynie tryb hotseat), ktĂłrej pozbawiony nie byÂł konkurent – FIFA. Konami podpisaÂło takÂże umowĂŞ z Adidasem, co pozwoliÂło wprowadziĂŚ stroje tej firmy do gry. Zakupiono teÂż kilka nowych licencji, dziĂŞki czemu rozgrywkĂŞ moÂżna byÂło prowadziĂŚ wiĂŞkszÂą liczbÂą prawdziwych zespo³ów (ale g³ównie reprezentacji narodowych – klubĂłw licencjonowanych z 64 byÂło jedynie kilka, m.in. AS Roma). Gra za wysoki poziom technologiczny pÂłaciÂła duÂżymi wymaganiami sprzĂŞtowymi, co powodowaÂło, Âże niektĂłrzy nie mogli uruchomiĂŚ jej na swoim komputerze. Na okÂładce "trĂłjki" pojawiÂł siĂŞ sÂłynny wÂłoski sĂŞdzia Pierluigi Collina.

W grze wystêpuje 65 reprezentacji krajowych, oraz 64 kluby. Du¿y udzia³ w tworzeniu grafiki do gry mia³ Andrzej Fryski, który stworzy³ m.in. g³ówne menu gry (podobnie jak w PES2).

Pro Evolution Soccer 4

Czwarta czêœÌ serii, najbardziej dynamiczna gra pi³karska obok Sensible Soccera i Kick Off, uznawana przez fanów i recenzentów za najlepsz¹ z serii [2] wysz³a wczesn¹ zim¹ 2004 roku. Pierwszy raz Konami postara³o siê o w pe³ni licencjonowane ligi (tj. prawdziwe nazwy klubów, stroje, loga, nazwiska zawodników, twarze). S¹ to: Eredivisie, Serie A i Primera División. Zwiêkszono równie¿ liczbê klubów istniej¹cych w Master League z 64 do 128. Jeœli chodzi o rozgrywkê, to poprawiono te¿ AI przeciwnika (który dostosowywa³ styl gry do taktyki gracza, przez co trudniej go by³ pokonaÌ) i utrudniono nieznacznie wykonywanie rzutów wolnych. Ograniczono równie¿ wystêpowalnoœÌ k³opotliwych zagraù rêk¹, odgwizdywanych w poprzedniej czêœci co 5 minut wskutek b³êdów gry. Krytyce zaœ podlega³a ³atwoœÌ przedostawania siê pod pole karne przeciwnika oraz tradycyjnie interfejs (w wersji na PC). Dodano te¿ nowy poziom trudnoœci, 6 gwiazdkê. Zmieniony zosta³ równie¿ edytor, dziêki któremu teraz mo¿na by³o tworzyÌ zupe³nie nowych graczy (a nie tylko edytowaÌ istniej¹cych).

Dodatkowo w grze wystÂąpiÂły trzy ligi nielicencjonowane: Bundesliga, Ligue 1 i Premiership (liczba klubĂłw wystĂŞpujÂących w grze wzrosÂła zatem do 128). Na okÂładce widnieje Pierluigi Collina, Thierry Henry oraz Francesco Totti.


W piÂątej czĂŞÂści europejskiej serii poprawieniu ulegÂła przede wszystkim rozgrywka. Inteligencja przeciwnika nieco wzrosÂła – zawodnicy duÂżo mÂądrzej ustawiali siĂŞ w polu karnym, co podniosÂło zdecydowanie poziom trudnoÂści – ale zarazem doszÂło do sytuacji, w ktĂłrej Âłatwiej byÂło strzelaĂŚ na najwyÂższym poziomie trudnoÂści, niÂż na Âśrednim (na piĂŞciu i szeÂściu gwiazdkach sztuczna inteligencja zaczyna nieco Âśmielej atakowaĂŚ, odsÂłaniajÂąc tym samym wÂłasnÂą bramkĂŞ). Pretensjonalne staÂło siĂŞ zachowanie sĂŞdziego niewÂłaÂściwie odgwizdujÂącego spalone i nieodgwizdujÂącego np. wyÂłapaĂą piÂłki przez bramkarza poza polem karnym. Poza tym strzelenie bramki nie wymagaÂło juÂż takich umiejĂŞtnoÂści, jak przedtem. Ulepszono teÂż nieco Master League (odpowiednik kariery w FIFIE).

Konami postaraÂło siĂŞ o indywidualizacjĂŞ niektĂłrych – bardzo znanych – zawodnikĂłw, dodajÂąc im unikatowe triki – znaki rozpoznawcze, a takÂże unikalne sposoby cieszenia siĂŞ po zdobyciu gola. Licencja objĂŞÂła dodatkowo kilka klubĂłw angielskich, m.in. Arsenal i Chelsea. W oprawie graficznej wprowadzono drobiazgi typu mecze zimowe oraz parĂŞ wydychanÂą przez zawodnikĂłw podczas tych meczĂłw.

Na okÂładce pojawiÂł siĂŞ Thierry Henry i John Terry.

Pro Evolution Soccer 6

Szósta czêœÌ serii wysz³a w Polsce 27 paŸdziernika 2006. Tym razem, oprócz zmienionej rozgrywki na któr¹ z³o¿y³y siê drobne modyfikacje systemu podaù, strza³ów, doœrodkowaù (³atwiej by³o strzeliÌ bramkê z dystansu ni¿ z bliska), a tak¿e poprawionego dzia³ania sêdziów oraz wytykanej póŸniej przez fanów zmiany zmniejszaj¹cej dynamikê gry, najwiêksz¹ zmian¹ na polskim rynku by³ fakt, ¿e grê ca³kowicie spolszczono. Poczynania zawodników na boisku komentuje duet Roman Ko³toù i Mateusz Borek, choÌ jakoœÌ czêsto jest krytykowana. Poza tym poprawie uleg³a grafika. Licencja wzbogaci³a siê o ligê francusk¹, kilka dru¿yn narodowych, kilka klubów niemieckich (np. Bayern Monachium) oraz pokaŸny pakiet klubów nienale¿¹cych do ¿adnej z 6 lig wystêpuj¹cych w grze (odpowiednik Reszty œwiata z FIFY). Wyj¹tkowo Mistrzostwa Œwiata wzbogaci³y siê o etap eliminacji.

ÂŹrĂłdÂło: http://www.wikipedia.org